برای اتصال به شبکه بلاک‌چین و کار با رمزارزها، نیاز است کاربر کیف رمزارز مورد نظر را مورد استفاده قرار دهد. کیف در رمزارزها مانند حساب کاربری در شبکه بانکی است. دریافت رمزارز، پرداخت یا انتقال رمزارز به حساب‌های دیگر و نگهداری از رمزارزهای دریافت شده جزء کارکردهای مورد انتظار از هر کیف رمزارز است. کیف رمزارز، واسطی نرم‌افزاری، سخت‌افزاری یا مبتنی بر وب است که کلید خصوصی متناظر با حساب کاربر را در خود نگهداری می‌کند. دسترسی به حساب کاربر بر روی بلاک‌چین و استفاده از رمزارزهایی که در اختیار دارد، تنها با استفاده از این کلید خصوصی امکان‌پذیر است.
در صورت استفاده از کیف‌های مبتنی بر وب و کیف‌های نرم‌افزاری، همواره این نگرانی وجود خواهد داشت که با شکستن کلمه‌های عبور و نفوذ به کامپیوتری که کیف در آن نصب شده است، کلیدهای خصوصی استخراج شوند. این ضعف در کیف‌های سخت‌افزاری وجود ندارد. در حقیقت،‌ مهمترین ویژگی امنیتی که کیف‌های سخت‌افزاری فراهم می‌کنند آن است که کلید خصوصی را از فضاهای پرمخاطره (متصل به اینترنت) دور نگاه می‌دارند. در این کیف‌ها، کلید خصوصی به‌صورت برون‌خط و امن نگهداری می‌شود به‌طوریکه حتی در صورت اتصال به کامپیوتر یا دستگاه آلوده، امکان استخراج کلید وجود نخواهد داشت.
برخلاف کیف‌های نرم‌افزاری، کیف‌های سخت‌افزاری رایگان نیستند و با قیمت‌های قابل توجهی به فروش می‌رسند. این امر باعث می‌شود کاربران در بسیاری از سناریوها از کیف سخت‌افزاری استفاده ننمایند.